അഹമ്മദാബാദില് നവരാത്രി ആഘോഷങ്ങള് തകര്ക്കുന്നു.
ഒമ്പത് ദിവസം നീണ്ടു നില്ക്കുന്ന നവരാത്രി പൂജ..
ഞങ്ങളുടെ ഫ്ലാറ്റിലും വൈകുന്നേരം എട്ടു മണിയോടെ തുടങ്ങും. ദീപാലങ്കാരങ്ങളുടെ വര്ണ്ണ വിസ്മയം. വൈകുന്നേരം ദേവിക്ക് ആരതി. തുടര്ന്ന് സ്ത്രീ പുരുഷ ഭേദമന്യേ ആബാലവൃദ്ധം ജനങ്ങളും പങ്കെടുക്കുന്ന ദാണ്ടിയ ഡാന്സ്.. പുലര്ച്ചെ മൂന്നു മണി വരെ നീളും.. അവസാന നാളുകളില് പുലരുവോളം.. ചുരുക്കി പറഞ്ഞാല് ശബ്ദ കൊലാഹലങ്ങല്ക്കിടക്കു ഈ ദിവസങ്ങളില് രണ്ടോ മൂന്നോ മണിക്കൂര് മാത്രമേ ഉറങ്ങാന് കഴിയാറുള്ളൂ..
പത്താം ദിവസം വിജയദശമി നാള്. അന്ന് യാഗ ശാലയും ഹോമകുണ്ഡവും മന്ത്രോച്ചാരണങ്ങളുടെ പ്രവാഹവുമായി ഭക്തി നിര്ഭരമായ ഒരന്തരീക്ഷം..
എല്ലാം കൊണ്ടും ഒരുത്സവ പ്രതീതി തോന്നിക്കുന്നു.. ഓരോ ആഘോഷവും അതിന്റേതായ പ്രാധാന്യം നല്കി ആഘോഷിക്കാന് ഈ നാട്ടുകാര് നമ്മള് മലയാളികളേക്കാള് മുന്നിലാണ്..
അവസാന ദിവസമായ വിജയദശമി നാളിലെ വൈകുന്നേരത്തെ ആരതിയും തുടര്ന്ന് നടക്കുന്ന പ്രസാദ ഊട്ടും കഴിഞ്ഞാല് അക്കൊല്ലത്തെ നവരാത്രി ആഘോഷങ്ങള്ക്ക് തിരശ്ശീല വീഴുകയായി.. പിന്നെ ദീപാവലി ആഘോഷങ്ങള്ക്കുള്ള ഒരുക്കങ്ങള് തുടങ്ങുകയായി.
ഞാന് പറയാന് ഉദ്യേശിച്ചതു ഇതൊന്നുമല്ല. എന്റെയൊരു സംശയം ആണേ.. ദേവീ ജപവും ആരതിയും (ദീപാരാധന) താളമേളങ്ങളോടെ അതിന്റെ പാരമ്യതയില് എത്തുമ്പോള് ചില സ്ത്രീകള്ക്ക് വിറയല് വരാറുണ്ട്. പിന്നീടത് ഉറഞ്ഞുതുള്ളലായി മാറും. മൂന്നാലാളുകള് കിണഞ്ഞു ശ്രമിച്ചാലും അവരെ പിടിച്ചു നിര്ത്താന് നന്നേ പ്രയാസപ്പെടേണ്ടി വരും. അവസാനം ദേവിയുടെ മുമ്പില് വെച്ചിരിക്കുന്ന തീര്ത്ഥത്തില് നിന്നൊരിത്തിരി തീര്ത്ഥം തളിച്ച് നെറ്റിയില് ഒരു നുള്ള് കുങ്കുമം തൊടുവിക്കുന്നതോടെ വിറയലുകാരി 'ശാന്ത 'യാവുന്നു. ഇതൊരു ശുഭ ലക്ഷണമായി ഇവിടുത്തുകാര് വിശ്വസിക്കുന്നു.. പൂജയില് തൃപ്തയായി 'മാതാജി' തന്റെ ചൈതന്യം അറിയിച്ചു എന്നാണു പറയുന്നത്..
എന്റെ സംശയം അതല്ല.. എന്തു കൊണ്ട് സ്ത്രീകളുടെ ശരീരത്തില് മാത്രം ഈ മാതാജി വരുന്നത്.. ദേവീ പ്രാധാന്യം ഉള്ളത് കൊണ്ടാണോ 'പിതാജി'യെ കൂട്ടാതെ മാതാജി മാത്രം തനിച്ചു വരുന്നത്.. അങ്ങിനെയെങ്കില് ശ്രീകൃഷ്ണ ജയന്തിക്കും ശിവരാത്രിക്കും ഒക്കെ നടക്കുന്ന പൂജകളില് പുരുഷന്മാരുടെ ശരീരത്തില് പിതാജി സന്നിവേശിക്കെണ്ടതല്ലേ..
ഇവിടെയും സ്ത്രീകളുടെ ആധിപത്യം തെളിയിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു എന്ന് വിശ്വസിക്കാം ല്ലേ...
ജയ് മാതാജി..
-പദ്മശ്രീനായര്.
നവരാത്രി ആഘോഷം കേവലം ഒരു ആചരണം മാത്രമല്ല. ഒരു കാലയളവില് ആധിഭൗതികമായ രാഷ്ട്രോപാസനയും ആധിദൈവികമായ പ്രപഞ്ചോപാസനയും ആധ്യാത്മികമായ അക്ഷരോപാസനയും ഒരുപോലെ പ്രാധാന്യത്തോടെ കൊണ്ടാടിയിരുന്നു...
ReplyDeleteഓം അഹം രുദ്രേഭിര്വസുഭിശ്ചരാമ്യഹമാദി-
തൈ്യരുത വിശ്വദേവൈഃ.
അഹം മിത്രാവരുണോഭാ ബിഭര്മ്യഹ
മിന്ദ്രാഗ്നീ അഹമശ്വിനോഭാ.
(ഋഗ്വേദം 10.125.1)
സ്നേഹപൂർവ്വം ...